Jooeehoeee!!
Door: Myriam
Blijf op de hoogte en volg Myriam
11 April 2014 | Suriname, Paramaribo
Hellooooo!!!
Het is weer tijd voor een blog. Ik moet ook wel, want anders ga ik nog de dingen vergeten die ik graag wil vertellen. So here it is:
Ik begin met Brownsberg. Twee/drie weken geleden ben ik een weekend naar Brownsberg gegaan, een trip van twee dagen. Onder het mom van “pluk de dag” zijn we 7.30 uur vertrokken op de zaterdagochtend. We begonnen de dag in Berg en Dal, een heel lekker plekje in Suriname op zo’n 90 km van Paramaribo. Hier gingen we in twee groepen de kabelbanen af. We zouden in 1 groep, maar er was uiteraard een misrekening gemaakt, waardoor de helft zich eerst moest vermaken met een potje klootzakken (kaartspel). In totaal waren er zeven kabelbanen door de bossen, met als hoogtepunt de baan over de Surinamerivier. Na een uitvoerige uitleg en allemaal geoefend te hebben, waren we ready voor het echte werk. Best wel spannend, maar fucking veel zin om te doen en wauw, weetje hoe vet!! Vic, mijn topper, heeft nogal last van hoogtevrees, maaar she shows her skills en op een kleine emotie-error na, heeft ze alle kabelbanen (met zweethandjes) meegepakt! Love you honey!
Na de adrenalinekick te hebben ervaren, gingen we opweg naar het stuwmeer. Ff gegoogled hoor, leest u hier!
“Het Brokopondostuwmeer (ook soms het Prof. dr. ir. W.J. van Blommesteinmeer) is een stuwmeer in Suriname gelegen in hetBrokopondo-district met een oppervlakte van 135 duizend hectare, ongeveer zo groot als de provincie Utrecht. Het meer is ontstaan door de bouw van de Afobakadam, een stuwdam in de Surinamerivier.
Het meer is groot maar ondiep. Het is nergens dieper dan veertig meter. Toen de dam aangelegd werd, is het gebied dat onder water zou lopen niet kaalgekapt. Daardoor steken er kruinen van bomen boven het water uit.
De waterhyacint groeit zo hard op het meer dat hij de energieopwekking dreigde te hinderen. Ze wordt nu met chemische middelen bestreden. Ook is de visstand verminderd, maar de piranha doet het er goed.
In het meer is de Brownsberg te zien, de top van een heuvel. Dit natuurreservaat is ruim 12.200 hectare groot. Men kan het bezoeken.” (Wikipedia)
Dus dat. Nee maar was oprecht vet om te zien, gek idee dat er gewoon een deel oerwoud onder water staat waarvan je her en der wat uit het water ziet steken. Vervolgens gingen we naar Brownsberg, de heuvel waar hierboven over wordt geschreven. Vol gas reden we die berg op, beter keek je niet uit het raam naar beneden, want het was een bouksiet weg en hij was nogal smal. Maar we zijn aangekomen. Gelijk onze hangmatten opgehangen want jawel, de eerste nacht in een hangmat werd een feit! Na allemaal een goed maal te hebben gegeten, hebben we een avondwandeling gemaakt. Helaas bleef het dieren spotten bij een paar zielige vuurvliegjes en een dikke pad, die ook iedere ochtend bij ons in de gang te vinden is. Maar afijn, het mocht de pret niet drukken, ik heb me kostelijk vermaakt samen met Vic! Toen we terug waren op ons “kamp” hebben we de Borgoe burgemeester gemaakt en hebben we het klootzakken weer opgepakt. De volgende dag was het de dag van de waarheid, de Brownsberg op. Er waren twee watervallen die we gingen bezoeken op deze berg, de Ireneval en nog een, maar die naam ben ik kwijt.. Een wandeling van vier uren met de watervallen als hoogtepunt. Na 2,5 uur kwamen we aan bij de Ireneval, ik kan je vertellen, dit was de vermoeide wandeltocht meeer dan waard, wat een plaatje! We hebben er even goed van genoten en als echte Herbal Essences reclamemodellen onder de waterval gestaan, hehe. Toen de plaatjes waren geschoten wilden we de zware klim naar boven aangaan. Het is en blijft Suriname dus op het moment dat we onze kleren weer wilden aantrekken, begon het moeilijk hard te regenen. Mijn blijdschap sloeg langzamerhand om naar irritatie en na 10 minuten voorovergebogen over mijn tas om de spullen toch nog een beetje droog te houden, was ik kapot chagrijnig. Dusss… kappen met zeuren en doorgaan. Maar zodra je weer aan het wandelen bent en her en der aapjes heen en weer ziet springen, dan maakt dat natte pak nog maar weinig uit. Op de terugweg hebben we de andere waterval ook nog bekeken, deze vond ik iets minder indrukwekkend, maar alsnog super mooi om te zien! Na dik vier uren waren we terug bij ons kamp en kregen we een goed bord eten. Half vijf allemaal gesloopt in de bus terug naar Paramaribo.
Verder vooral veel feestjes gehad, waaronder Sunglam, een festival van 12 tot 00. Ik had er eigenlijk niet zoveel zin in, want het was op zondag en had me wel eens beter gevoeld. Maar wel gegaan en uiteraard was het een leuk feestje. En! Er was een winactie, laat je gegevens achter en doe mee. Op een gegeven moment was het een uurtje of 22.30 uur, “KAN MYRIAM DE BOER OP HET PODIUM KOMEN!?” Heh?!!??! “Je hebt een gloednieuwe zonnebril van Swarovski gewonnen!!” Podium op, foto’s maken (vet awkward want had mn eigen zonnebril nog op mijn hoofd….) maar toch!!! Een goede afsluiter van het weekend dacht ik zo.
Afgelopen week stond het iVent centraal bij Spang Makandra. Een knowledge sharing evenement met een super brede doelgroep. Het was een groot succes, de zaal zat vol en dat gaf een voldaan gevoel. Samen met mijn team en de overige collega’s hebben we hard gewerkt aan dit evenement, een succes doet daarom erg goed! Jullie hebben vast al het een en ander voorbij zien komen op mijn facebook, heel veel hoef ik er dus niet meer over te vertellen.
Ok, een lap tekst, hopelijk vinden jullie het nog interessant om te lezen wat ik hier zoal doe. Komend weekend ga ik een trip van 4 dagen maken, een trip naar de Raleighvallen. Het schijnt een van de mooiste trips te zijn, ik kijk er daarom heel erg naar uit. Uiteraard volgt hierover ook een blog. Tot zover mijn verhaal, de foto’s zal ik weer op FB plaatsen, aangezien het uploaden op deze site echt te lang duurt.
Dikke kus!!
Het is weer tijd voor een blog. Ik moet ook wel, want anders ga ik nog de dingen vergeten die ik graag wil vertellen. So here it is:
Ik begin met Brownsberg. Twee/drie weken geleden ben ik een weekend naar Brownsberg gegaan, een trip van twee dagen. Onder het mom van “pluk de dag” zijn we 7.30 uur vertrokken op de zaterdagochtend. We begonnen de dag in Berg en Dal, een heel lekker plekje in Suriname op zo’n 90 km van Paramaribo. Hier gingen we in twee groepen de kabelbanen af. We zouden in 1 groep, maar er was uiteraard een misrekening gemaakt, waardoor de helft zich eerst moest vermaken met een potje klootzakken (kaartspel). In totaal waren er zeven kabelbanen door de bossen, met als hoogtepunt de baan over de Surinamerivier. Na een uitvoerige uitleg en allemaal geoefend te hebben, waren we ready voor het echte werk. Best wel spannend, maar fucking veel zin om te doen en wauw, weetje hoe vet!! Vic, mijn topper, heeft nogal last van hoogtevrees, maaar she shows her skills en op een kleine emotie-error na, heeft ze alle kabelbanen (met zweethandjes) meegepakt! Love you honey!
Na de adrenalinekick te hebben ervaren, gingen we opweg naar het stuwmeer. Ff gegoogled hoor, leest u hier!
“Het Brokopondostuwmeer (ook soms het Prof. dr. ir. W.J. van Blommesteinmeer) is een stuwmeer in Suriname gelegen in hetBrokopondo-district met een oppervlakte van 135 duizend hectare, ongeveer zo groot als de provincie Utrecht. Het meer is ontstaan door de bouw van de Afobakadam, een stuwdam in de Surinamerivier.
Het meer is groot maar ondiep. Het is nergens dieper dan veertig meter. Toen de dam aangelegd werd, is het gebied dat onder water zou lopen niet kaalgekapt. Daardoor steken er kruinen van bomen boven het water uit.
De waterhyacint groeit zo hard op het meer dat hij de energieopwekking dreigde te hinderen. Ze wordt nu met chemische middelen bestreden. Ook is de visstand verminderd, maar de piranha doet het er goed.
In het meer is de Brownsberg te zien, de top van een heuvel. Dit natuurreservaat is ruim 12.200 hectare groot. Men kan het bezoeken.” (Wikipedia)
Dus dat. Nee maar was oprecht vet om te zien, gek idee dat er gewoon een deel oerwoud onder water staat waarvan je her en der wat uit het water ziet steken. Vervolgens gingen we naar Brownsberg, de heuvel waar hierboven over wordt geschreven. Vol gas reden we die berg op, beter keek je niet uit het raam naar beneden, want het was een bouksiet weg en hij was nogal smal. Maar we zijn aangekomen. Gelijk onze hangmatten opgehangen want jawel, de eerste nacht in een hangmat werd een feit! Na allemaal een goed maal te hebben gegeten, hebben we een avondwandeling gemaakt. Helaas bleef het dieren spotten bij een paar zielige vuurvliegjes en een dikke pad, die ook iedere ochtend bij ons in de gang te vinden is. Maar afijn, het mocht de pret niet drukken, ik heb me kostelijk vermaakt samen met Vic! Toen we terug waren op ons “kamp” hebben we de Borgoe burgemeester gemaakt en hebben we het klootzakken weer opgepakt. De volgende dag was het de dag van de waarheid, de Brownsberg op. Er waren twee watervallen die we gingen bezoeken op deze berg, de Ireneval en nog een, maar die naam ben ik kwijt.. Een wandeling van vier uren met de watervallen als hoogtepunt. Na 2,5 uur kwamen we aan bij de Ireneval, ik kan je vertellen, dit was de vermoeide wandeltocht meeer dan waard, wat een plaatje! We hebben er even goed van genoten en als echte Herbal Essences reclamemodellen onder de waterval gestaan, hehe. Toen de plaatjes waren geschoten wilden we de zware klim naar boven aangaan. Het is en blijft Suriname dus op het moment dat we onze kleren weer wilden aantrekken, begon het moeilijk hard te regenen. Mijn blijdschap sloeg langzamerhand om naar irritatie en na 10 minuten voorovergebogen over mijn tas om de spullen toch nog een beetje droog te houden, was ik kapot chagrijnig. Dusss… kappen met zeuren en doorgaan. Maar zodra je weer aan het wandelen bent en her en der aapjes heen en weer ziet springen, dan maakt dat natte pak nog maar weinig uit. Op de terugweg hebben we de andere waterval ook nog bekeken, deze vond ik iets minder indrukwekkend, maar alsnog super mooi om te zien! Na dik vier uren waren we terug bij ons kamp en kregen we een goed bord eten. Half vijf allemaal gesloopt in de bus terug naar Paramaribo.
Verder vooral veel feestjes gehad, waaronder Sunglam, een festival van 12 tot 00. Ik had er eigenlijk niet zoveel zin in, want het was op zondag en had me wel eens beter gevoeld. Maar wel gegaan en uiteraard was het een leuk feestje. En! Er was een winactie, laat je gegevens achter en doe mee. Op een gegeven moment was het een uurtje of 22.30 uur, “KAN MYRIAM DE BOER OP HET PODIUM KOMEN!?” Heh?!!??! “Je hebt een gloednieuwe zonnebril van Swarovski gewonnen!!” Podium op, foto’s maken (vet awkward want had mn eigen zonnebril nog op mijn hoofd….) maar toch!!! Een goede afsluiter van het weekend dacht ik zo.
Afgelopen week stond het iVent centraal bij Spang Makandra. Een knowledge sharing evenement met een super brede doelgroep. Het was een groot succes, de zaal zat vol en dat gaf een voldaan gevoel. Samen met mijn team en de overige collega’s hebben we hard gewerkt aan dit evenement, een succes doet daarom erg goed! Jullie hebben vast al het een en ander voorbij zien komen op mijn facebook, heel veel hoef ik er dus niet meer over te vertellen.
Ok, een lap tekst, hopelijk vinden jullie het nog interessant om te lezen wat ik hier zoal doe. Komend weekend ga ik een trip van 4 dagen maken, een trip naar de Raleighvallen. Het schijnt een van de mooiste trips te zijn, ik kijk er daarom heel erg naar uit. Uiteraard volgt hierover ook een blog. Tot zover mijn verhaal, de foto’s zal ik weer op FB plaatsen, aangezien het uploaden op deze site echt te lang duurt.
Dikke kus!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
